Ilja Leonard Pfeijffer slaat terug spijkers met koppen in zijn recent essay in De Morgen
Enkele uittreksels:
De onvermijdelijke conclusie is tweeledig. De eerste gevolgtrekking, dat Europa er sinds het aantreden van president Trump niet langer blindelings op kan vertrouwen dat de Verenigde Staten garant staan voor de veiligheid van Oekraïne en van de rest van het continent, hadden we kunnen en moeten zien aankomen.
…
Maar ik ben bang dat de tweede conclusie nog schokkender is en nog verder reikende gevolgen zal hebben. De aanval van Vance en eerdere aanvallen van Musk op de Europese democratieën en hun openlijke steun voor extremistische, antidemocratische en anti-Europese partijen in Europa roepen de vraag op in hoeverre Europa de Verenigde Staten nog als een bondgenoot mag beschouwen.
…
We hadden verwacht dat onze trouwe bondgenoot met het aantreden van Trump minder betrouwbaar zou worden, maar nu moeten we tevens onder ogen zien dat die voormalige bondgenoot zich heeft getransformeerd in een mogendheid die ons vijandig is gezind.
…
Opeens zit Europa klem tussen een agressieve mogendheid met imperialistische ambities, die niet terugdeinst voor de militaire invasie van een soevereine staat, en onze vroegere beschermer, die de Russische inval in Oekraïne beschouwt als een buitenkans voor zelfverrijking, waarvoor hij met graagte bereid is om het op een akkoordje te gooien met onze vijand, en die geen enkele aanleiding biedt om te veronderstellen dat hij de rechtvaardigheid in voorkomende gevallen in de toekomst wel zal laten prevaleren boven zijn eigenbelang.
…
Europa staat oog in oog met de geschiedenis. Het zal zichzelf moeten verbazen met een ongehoorde demonstratie van eensgezindheid en vastberadenheid of het zal niet meer zijn.